Anam ve Babam
Muhatabı bihitabi evladü iyal
Varsa derdin hepsine olurum hamal
Mebde i men yanar idin derdime
İstemezdin bir bela gelsin serime
Ben de yanarım ki severim mutlak seni
Sen fazla yarsın fıtrattan seversin beni
Hastalanmaya görüm eksilmessin başımdan
Dünyada vazgeçerim geçmem anamdan
Ki sensin bi sebebi vücudum
Mümkünmüdür nisyan etsim ruhum
'Bende'olurum anamın önünde
Bilirim bin letafet vardır onun sözünde
Allah rahmet eylesin benim kibar babama
Allah selamet versin benim nazik anama
Parlayan bir ay gibi veyahut güneş gibi
Nur saçar hikmet saçar kımıldadıkça lebi
Öyle bir insandı'o' severdi insanları
Kafir Müslüman demez verirdi selamları
İnsanlığa hizmetten öyle zevk alırdı
Amiri ve memuru hep hayrette kalırdı
Derdi büyük Allahım beni öyle büyüt ki
Cehennem benle dolsunkimseye yer kalmasın
Sanki insanlık için doğmuştu benim babam
İnsanlığa bir delil göndermişti yaradan
Teslimi ruh edince bıraktı babalığı
Anam hem ana oldu yüklendi babalığı
Hep cefa çektin benim vefakar anam
Başka kim yanabilir evlada fazla yanan
Bazıları her şeyi madde diye görürler
Dokuz ay gebeliğe ne olmuş yani derler
İşte bunlara insan demek hata,daha da öte
Çiğ süt emdik derler emdikleri süte
Daha çok şey yazılır analığın hakkında
Hastanede bırakıp geldim yattım yatakta
O olsaydı bir damla uyku nedir görmezdi
Hele uykuyu bırak gözünden yaş dökerdi
Analığın manası öyle derin mana ki
Bir yaradanı düşün birde sebebi vücud
Ey oğul Anana öyle yan ki
Ateş verse eline ateşi elinle tut
Sinan Karakaş
|