Adı rüzgar...
Külleri savuran rüzgardı.
kapıyı aralayan yine o.
adı rüzgar.
soy adı araladı.
tüm duyguları savurdu.
sağa, sola.
vurduğu yerde iz kaldı
birazcık da ah.
yalnızlığına kavuşması umuduyla
geceye bir kadeh şarap ısmarladı.
cadde, cadde, sokak, sokak.
aradı.....
gözleri düştü....
elleri titrek...
külleri savuran rüzgar
acıları kucağında bıraktı...
umudu,
oda yarına kaldı....
zavallı.
toz bulutu.....
|