Bir Damla Su...
Hayat;
en tepede veya en dipte yaşanan
ortalarda yeri ne ki
gök yüzüne fırlatılan fişek gibi
pat seslerine aldırmaz insan da
gökten yağan yıldızlara bakılır
oysa ne fırtınalar kopmaktadır
seslerin içerisinde.
yıldızlar;
keyfini sürer hayatın
güzel olmanın yalnızlığı içerisinde.! ..
emirler verilir
emirler alınır
sedaya eller açılır
dua ister fani
zaman ve mekanın önemi olmadığı yerde
el soğutur öfkeyi
hisler duyguları besler
el sallar gönül
ki;
sevaptır aşk inandık değil mi?
sen kadınım yaşam başa taç
sevda yüreğinde aşk bilirim
sevgili....
turnalar yüreğine çeltik atmış aşkın
tek başlarına semada kaldılar
kanatlarında beyaz dokumalar
süzüldü uçtular
gözlerinde aynı gülümsemeyle
fonda görüntü kumsal, arkasından portre aldatı
iki ayrı yüz.
hep düşünürümde
aşk mı küser, hayat mı aldatır aşkı
aşk oysa kutsal kalbimizde değil mi?
lakin öğrendim ki elin kiri
aldatırmış insanı
ne idealler batırır
kendimi yargılamam mı gerekir
yoksa ölüm kalktı mı cihandan
ben mi yanıldım
biz mi sevgili....
yoksa beyazlar fonda gerçekten gri miydi.?
ben artık beyazdan sözleri daha çok seviyorum
en azından beyaz güller gibi, kan damlamaz içlerinden
bir damla su...
Aşkından geberesiye sevdiğim...
|