Ela Gözlü Kadın
Kırmadım
Kırmaya kıyamadığım
Bir tek sen kaldın
Ela gözlü kadın
İçimde ışıklar sönerken bir bir
Zamanın ıssızlığında
Bir tek sen aydınlattın
Karanlık yollarımı
Bir yakamoz gibi ruhumdaki gözyaşlarımı
Bir tek sen sardın
Altın sarısı teninle
Yıllara yenik düşerken çiçeklerim
Bir tek sen filiz verdin dallarımda
Eksilerle dolaşırken
Bu soğuk evrende
Bir tek sen ısıttın bakışlarınla dünyamı
|