Ekrem Özgenç'e İthaf
kardeş saydığım
günlerimi paylaştığım
içinden
çıkamadığım ağrılarımda
hep yanımda olanım
istediğimiz gibi bir aile kuramadık
hep çelme taktı hayat bize
çok da değildi
hayalini kurduğumuz
bir eş,sıcak bir yuva,ve mutluluk
kalbi kırık bir şövalyelerin
kınından çıkan bir bıçaktı hep
anlamsızca
tek düze aşklarda kesen bizi
üsküdarda
ne zaman
başörtülü bir kız görsek
ikimizde aynı düşlere yelken açardık
paylaştığımız onca hüznümüzü
bazen susarak,
birbirimize anlatırdık
kaç kez gördüm seni
dua ederken mahmut hüdaide
nemli gözlerinle avuç açtığını
hep ehli namus bir eşti
bilirdim aklından geçeni
sevgi duvarını yumruklayarak
kanatarak bileklerimizi
az ağlamadık *******de
aşk acıları çekerek
sen dürüstlüğünden taviz vermedin
aşklar yormaktan seni
hep kaybedendik
hayat bazı anlar
çok yordu bizi
şimdi,
görüyorum ki
mutlusun
RABBİM
gönlünü iyiliklerle doldursun
Ekrem kardeşim,
sevgi,
yollarında harcasada bizi
mutluluk,
bir uçurumda papatyada olsa
hüzünler,
lime lime kanatsada içimizi
rabbim yukarda şahit
biz hep aradık,
en temizini.
layıksak eğer
bekle,
ümidini kesme
rabbim
müjdelendirecek ikimizi...
01,01,2006
saat:
kardeş olmak için
aynı anadan doğmaya gerek yok
bence kardeşlik,
gözyaşlarını paylaşmaktır
ihtiyaç duyulduğunda...
Ertuğrul Bayam
|