Zalimler Sevmemeli
Yüreğimde artçı depremlerin sarsıntısı
Göz pınarlarımda kuruyan ırmakların sessizliği
Gönül bahçemde yeşile hasret gözlerim
Bir gece içimde söndürdüğün yıldızlar
Kara delikler misali kaybolan ışıklar
Sen benim yaşama hevesimi bir günde söndürdün
İçimdeki arzuları acımadan öldürdün...
Bir an düşünmedin bile yücelttiğimiz sevdayı
Hoyrat bir fırtına gibi yıktın dünyamı
İçimde,güz günleri dökülen yapraklar özlemim
Denizlerimde uçan martılar aç,yorgun rüzgârlar
Meltem serinliği düşlerimde kaybolan hayaller
Sen benim dünyamın güneşini söndürdün
İçimdeki arzuları acımadan öldürdün...
Giderken bakmadın arkandaki enkaza
Feda ettin bunca emekleri gururla naza
Bir inat uğruna yıktın,dönülmeyen yerdesin
Yalnızlıklar,karanlıklar,yoldaşın fırtınalar
Yaprak kımıldamayan yüreğinde soğuk kutuplar
Sen benim yaşam umudumu bir anda söndürdün
İçimdeki arzuları acımadan öldürdün...
|