Asil Karanfil
Ağyâre nispet, yâr ile vuslattır muradım
Bir asi/l kızıl karanfildir şimdi beklenen
Çarpar serçe yüreğim, yaklaştıkça her adım;
Ne gariptir: daha dün, ölüşümdü beklenen...
Oysa seni, attığım her adımda aradım
Ne engeller koydular önümde öbeklenen
Harına tutsak oldum, şimdi ‘kızıl / kor’ adım
Sensin telve olup da gözümde beneklenen...
|