*Düş / le / me / lerim / 1
sana, gecenin bir vakti
seni sevdiğimi söylemek istiyorum…
ansızın ahvalim aklıma geliveriyor
hemen bir düğüm atıveriyorum sözcüklerime
seni sevdiğimi söyleyemiyorum.
işte o zaman boğuluyorum gülüm.
bahtım çaresizliğimi ele veriyor
kâbuslarımda çoğalıyorum
kanım rengini karanfile veriyor
karanfil ihtilâl yapıyor - kansız –
gül, dikenlerine söz geçiremiyor
bir kırık ok peydah oluyor apansız
kanatlarım beni uçuramıyor
an be an izliyorum kalbimden kopuşumu
karanfil hiç umursamıyor
zamansız bir aman ünlüyorum
aman dinlemiyor zaman
düşüyorum
üşüyorum...
duyamıyorum artık seni
düşümde bırakmışım
uyanıyorum.
|