*Elveda Bir Çift Benek
heyhat! konmaz artık, taşlar yerine
kullanırken “cici”, şimdi mi “öcü”?
kıyıp oturmazken sim eyerine
ne değişti şimdi, bu neyin öcü?
hatırla! taşıdı sizi bunca yıl
yan gelip yattınız kayıl ha kayıl
vuruşur nasılsa “militan”; yayıl
nasıl da sırıtır riyâ, öykücü?
kapkara bir palto salınır boydan
kırıta sırıta gelir bir toydan
hangi aşiretten ve hangi soydan
düşünür... diyemem... dokunur ucu
ay karanlık şimdi, yıldızlar kayıp
sevda can derdinde, hal sormak ayıp
tertemiz geçmişi kinle yıkayıp
reva mı yüklemek olmayan suçu?
ve sen benekleri ışıldayan kız
bir zamanlar aşkı fısıldayan kız
var git gayrı bensiz ufka dayan kız
küfemde yâdigâr verdiğin acı
daha düne kadar beyefendindim
nasıl bilemedin ey yâr, senindim
vallahi tiksindim derune indim
şimdi kabullendim zorunlu göçü...
turan der ki telve, fincan dibinde
buraya kadarmış söz, edebinde...
bineğin önünde, sür hadi bin de
damağımda hâlâ buruk bir acı
kim bilir? gurbettir belki ilâcı...
|