*Gitme Hüzün
sakın terk etme hüzün…
hangi zamandı sahi...
serserî dolaşırken,
vazgeçilmezi oldunuz biçare ömrümüzün? ..
ah! .. bir de şu kavuran sıcaklığınız olmasa...
bizi ele veren
gözlerimize bıraktığınız yansımalarınız? ..
tam, hayatla buluşurken,
tutsağı oluverdik efkârınızın…
ama olsun! .. ne yapıyorsak, kendimize...
farklı bir hazzına erdik efkârınızın! ..
çağırın bütün sizden olanları,
yükleri şiir olsun,
“akrabayı taallukâtınız” gelsin,
lütfen siz de girin! ..
gitme hüzün:
tavındayız şiirin! ..
|