*Ressam ve Ağaçkakan
(Hanımefendi’ ye…)
kocaman ağaç ve sen
/ressam ben olmalıyım ama!
harika bir resim yaparım
tavşan dağda koşarken
ya da bir budak duldasında
karınca harıl harıl çalışırken...
kocaman ağaç ve sen
/elbette ressam yine ben!
bir ağaçkakan tak tak ağaç gagalarken
ve çalışırken karıncalar harıl harıl
emekleri alın terleriyle karışırken
olur ki yaş halkalarından birinin arasında
yahut liflere sıkışmış
bir mahlûkata rastlamışsın cansız
bilirim, dedirtmezsin bu nasıl kuşmuş
yutuverirsin apansız...
ressam benim
/vallahi resmediveririm!
lâkin hanımefendi seni iyi bilirim
bir tepke olmaz senin için yutmak
kırk yararsın kılı
önce böcekle özleşirsin
dönersin gökyüzüne
ünlersin kudüm yankılı
biter gözlemim
sonra, tablomda ölümsüzleşirsin!
ağaçkakan doyar
ressam rahatlar
gizem sizlere ömür
soyunur şiir
bir şair çözülür
mütebessim ve mutantan
sessizce şiirli ufuklara süzülür...
|