Kendine Dön
Aldılar düşlerini, seni düşsüz koydular./ Tıpkı bir mankurt gibi saldılar orta yere; / sardılar dört yanını, kalpleri karaydılar./ Hedef oldun kalleşin elinden süngülere!
Ne güneydeki ada, ne batıdaki deniz...
Ey mankurt olmuş halkım neden gülümsediniz?
Verirken düşünüzü biraz düşünseydiniz
Ramolmazdınız bu gün şu hassas dengelere!
Kimi (AB) ci olmuş, kimi Amerikancı...
Kalmamış yüreğinde mankurtluğun utancı
Ciğerime oturmuş dayanılmaz bir sancı;
Sen halâ gül, alkış tut doyumsuz çengilere? ! .
Düşlerini al geri, düşünmeyi hatırla.
Kür-şad’ ın, peşindeki kırk seçkin bahadırla
Çinlileri bastığı hengâmeyi hatırla!
Hedef olma hainin elinden süngülere!
Titre ve kendine dön, sen kendine yetersin
-Eğer böyle sürerse pahalıya ödersin-
Gelirlerse üstüne topunu halledersin
İlle bir Ayvaz gerek malûm Ruth yengelere(!)
Ya da Perinçek gerek Karen Fogg yengelere(!)
|