Gölgendir Son Durağım
Elimi ayağımı bağlayanımsın.
Yoksa kim durdurabilir beni?
Keder mi kader mi?
Yoksa bir anda yaşanılan ölüm hali mi?
Kimse duduramazdı da beni,
Asırlık ağaçlar gibi,
Olduğum yere sen ektin beni.
Yaprağım kımıldamaz en deli fırtınada.
Ama bir soluk alsan sen,
Kökümle,dallarımla çıldırırım o tutsaklarda..
Yapraklarımı kan kımızıya boyayarak,
Sana koşarım salkım saçak.
Üzerine de hasret karasını sererim yolların.
Ezdikçe bir bir karaları,
Renklerin hepsi darmadağın.
Gölgendir işte tek sığınağım.
Ondan bundan koruyan,
Seni benden ayırmayan.
Kırmızımı bile bırakırım inan.
İnan,
Sen iste,
Ben,beni bırakırım gölgenin ardından
|