Hiç Bilmezsin Sen
Hasret sabahlarına hiç uyandın mı sen?
Üzerine hüznün yorganı örtülüyor,
Ve hiç bilmediğin bir beden,
Bir dağ gibi seni eziyor.
Ve başının altı boş kalıyor hep.
Toprağa da yakın oluyor başın.
Bundan böyle yeni yastığın,
Dün üstüne bastığın.
Hani bir yemin etmiştik ölmeden,
Ölünce bir toprakta kavuşalım.
İşte,
Belki bundandır toprağa sığınışım.
Bundandır,
Dizlerini sanıpta toprağa başımı yaslayışım.
Kaldırır mıyım sanıyorsun bedenimi senden,
Ayırmaz mıyım sanıyorsun bu canı bu bedenden.
Hadi,
Dünyayı kaçırabiliyorsan kaçır benden,
İşte o zaman yastık bulunmaz bana.
Yok kaçıramazsan,
Ben üstümden çıkarıp hüzün yorganını,
Yıkarım üstüme benden kaçıramadıklarını.
Ali Yeşil
|