Altmışsekiz' lilere
bakma ak düşmüş saçlarımıza bizim
yüreğimiz ilk mevsimindedir kardelenlerin.
hala en ileride gider adımlarımız
çağımızdan da ileride.
bir türkü olduk ki dinmedik,
susmak nedir bilmedik.
doruklarında ulaşılmaz ateş olduk dağların.
çobanlarla kaval çaldık
inançlarımızla yan yana silahlarımızı çattık.
ama kimselere, ama kimselere
bir tek kurşun sıkmadık.
bir savaş olduk hiç bitmedik,
öldürdüler ama ölmedik.
şimdi yerden kim kaldıracak o bayrağı
nerede bizim yaptığımız köprülerde
çıplak ayakla yürüyüp de büyüyen,
haber yok mu şimdi o bebelerden.
işte gülüm bir başka ihaneti de budur ölümün
hangi gül açsa toprağında
esirger suyunu gündönümünün.
“gün doğdu hep uyandık
siperlere dayandık
bağımsızlık uğruna
al kanlara boyandık”
anlattık anlatmasına ama,
anlayan bulamadık…….
Cevat Çeştepe
|