Bana çok benziyorsun
seni arkamdaki dar ve ağaçlı yolda görüyorum.
yüzünü saklıyor ve çok ağlıyorsun.
göz yaşların dolaşıyor ayaklarına.
gidip gitmemek arasında
doğum sancısı çeker gibi
canını çok ağır acıtıyorsun.
biliyorum son pişmanlığın dönüş hesabındasın.
sözcükler boğazına düğümleniyor.
kulaklarını kapatıyorsun ellerinle.
kanın dışarıya akmıyor.
oltamın ipini atarken denize
hiç yoktan aklıma geliyor
ne kadar bana benziyorsun
Cevat Çeştepe
|