ACIYORUM...
Sen kimsin?
Sende ne var?
Nasıl oldu da sürükleniverdim
Ansızın peşinden?
Beni göklere nasıl çıkardın,
Nasıl uçurdun
Kanatlarım yokken
Bilinçsizce,
Belirsizlere...
Neler buldum,
Neler gördüm,
Neler duydum bilmiyorum.
Bilecek,
Görecek,
Düşünecek zamanım bile olmadı.
Damarlarıma minik bir kıvılcım girdi,
Bir yıldırımdan farksız çaktı
Yüreğimde;
Ateşlere düştüm,
Yanıyorum.
Dayanamıyorum...
Yüreğimde çırpınan bu zavallı kuşa
Ağlamalı mıyım,
Acımalı mı,
Sevinmeli mi
Anlamış değilim;
Sürekli kanatlarını çırpıyor çaresiz gibi
Belli ki,
O yaralı...
Acıyorum.
Süleyman SAYLAN
Ankara, 26.07.2000, saat: 03.45
Süleyman Saylan
|