SIĞINDIM YALNIZLIKLARA
Çürük bir yelkenli gibi,
salıverdin denizlere...
Sevgilerde
yalnız başıma koydun beni.
Nasıl dayanır fırtınalara
küf kokan yelkenlerim,
nasıl direnir azgın dalgalara
çürümeye yüz tutmuş bedenim?
Hiç düşünmedin...
Balıklara yuva bile olamadan
amansız bir fırtına aldı,
savurdu beni hoyrat elleriyle,
ayrılık kayalıklarına,
acımasızca...
Paramparça olmak üzereyken,
bir imbat tuttu elimden;
acıdı,
yalnızlık koylarına götürdü beni.
Sığındım,
uçsuz bucaksız yalnızlıklara...
Süleyman SAYŞLAN
Ankara, 12.07.2000 Saat: 02.22
Süleyman Saylan
|