PİŞMAN DEĞİLİM.
Sislerin yağmurla kucaklaştığı
bir başkent gecesinden
uçuyorum,
denizden kaçan esintilerin serinlettiği
bir istanbul sabahına doğru,
yataklı trende...
Trenin restoranındayım;
vagonu dolduran sesler
kulaklarımda
bir dağ gibi birikirken,
ben
sensizliğimle baş başa
yapayalnızım.
Rakımı içiyorum
sensizliğime.
Atatürk’ünki gibi
leblebi değil benim çerezim,
karışık.
Çok dağıldım son gürlerde;
duygularımla, düşüncelerimle,
kahırlarımla vura vura yüreğime...
Ama söylemeliyim.
göğsümü gere gere;
pişman değilim
seni sevdiğime.
Süleyman SAYLAN
Ankara-İstanbul yataklı tren restoranı
17.11.2001, 23.05
Süleyman Saylan
|