NEYİME GEREK
Ay denize düştü, deniz yanıyor,
Şavkıyla kör gece aydınlanıyor.
İnsan ilk bakışta hayal sanıyor...
Sensizse hayaller neyime gerek.
El ele tutuşup yürümeyince,
Göğsüme yaslayıp sevemeyince,
Uykuya birlikte giremeyince,
Sensizse uykular neyime gerek.
Şimdi de yarısı kayboldu ayın,
Saklandı ardına koca bir dağın.
Manzara muhteşem dostlarım bakın...
Sensizse manzara neyime gerek.
Çılgınca hayaller sardı içimi,
Hep seni aradım, deliler gibi.
Bir yılgın dünyada buldum kendimi...
Sensizse yaşamak neyime gerek.
Süleyman SAYLAN
İzmir (Selçuk-Yoncaköy) , 30.07.1993 Saat: 03.04
(Şarkı sözü olabilir.)
Süleyman Saylan
|