GÜN OLA, HARMAN OLA.
Gülbahçemde güllerim soldu, kurudu;
Bekleye, bekleye hep kul oldum sana.
Derdime derman iken yaktım umudu,
Gün ola harman ola, sorarım sana.
Taliplerim çok idi, “beklerim” dedin,
Ben askere gidince beni terkettin,
Duydum ki, başkasına gönül vermişsin,
Gün ola harman ola, sorarım sana.
Askerliğim bitecek terhis yakında,
Gönlümü yaktım artık bu son yangında.
Sen de yanarsın bir gün bela / sevda çarkında,
Gün ola harman ola, sorarım sana.
Ah edersem dağlara, dünyaya sığmaz,
Kalleşlik af olsa da cezasız kalmaz,
Seni azrail bile benden alamaz
Gün ola harman ola, sorarım sana.
Süleyman SAYLAN
Ankara, 18.02.2000 Saat; 23.30
(Askerliği bitecek bir THM sanatçısı arkadaşımın siparişi olarak yazılmıştır.)
Süleyman Saylan
|