Annem
Anneler günün kutlu olsun, güzel anneciğim,
Sağlığında söyleyip, elini öpemediğim,
Ölünce değerini anladığım anneciğim,
Ruhunla kucakla beni, ver elini öpeyim.
Mezar dar, sapıtma tahtaları yakın başına,
Her hafta uğradım ama bakmadın gözyaşıma,
Söylediklerimi yalan mı sanmıştın ey ana,
Doğruluğunu görünce, baş eğdin garibana,
Sapıtma tahtasına vurmadan inanılmazmış,
Aramızı açanlar ne yazık şeytana kanmış,
Yapılanlar yana kâr kalmaz, kalpleri kararmış,
O kötülüğü yapanlara cehennem mezarmış.
Mezara bakınca görünür cennet ve cehennem,
Müsadenle öpeyim ayağını garip annem,
Bayram yakın, babam yok, ev bomboş, sensiz ben sersem,
Elin niyetine olur mu mezar taşın öpsem.
Anneler gününde seni kaybetmek, çok, çok acı,
İnşallah mahşerde giydirecekler sana tacı,
Rabb’ım izin verir, olursun bana şefaatçi,
Kim bilir benim için ne kadar çekmiştin sancı.
Dursun demişsiniz, oda durmayacak ölecek,
Yaratılanlar o ölüm acısını görecek,
İster istemez hepsi huzura getirilecek,
Defterde ne varsa, hesaplar tek, tek görülecek.
14/12/2000
Dursun Yeşil
|