Arada
Doludan doluya taşar kazanlar,
Kurusu kavrulur, bomboş arada.
Dünyayı doldurdu doyup azanlar,
Midesi zil çalar, acın arada.
Çevremizi sardı kuyu kazanlar,
Gerçek diye yalan dolan yazanlar,
Meydana çıkmayıp gizli tozanlar,
İnsan kılığında, gezer arada.
Kuru ekmek bulsa yiyecek açlar,
Toklara takılır altından taçlar,
Kara kucak oldu şimdiki maçlar,
Efendi olanlar, masum arada,
Boynuzlular fırsat vermez kabağa,
Ne koysan yutarlar, büyük tabağa,
Sıkışır terk eder gider sapağa,
Er kişi sırıtır, kalır arada.
Dursunî yaşadı ömrü tersinden,
Başkası giderken geldi mersinden,
İtiyor insanlar elin tersinden,
Herkes bilir ama, susar arada.
15/10/2006
Dursun Yeşil
|