Deprem 3
Haller aynı doğa olayı dedik,
Yine de bizleri, kolladı deprem.
Bir kişi suçluysa alayı dedik,
Yalanı, doğruyu, yolladı deprem.
Arabalarımız da geceledik,
Bildiğimiz dua da heceledik,
Hepimiz gaflette çok bocaladık,
Yorgan, yastık, döşek, çulladı deprem.
Beşik gibi oldu yüksek binalar,
Sokakta yapılır oldu zinalar,
Günahkâr günahı tekrar yineler,
Kıbleyi bilmezi, şalladı deprem.
Bir metre kumaştan korkup kaçtılar,
Şehit anasını zorla açtılar,
Zemzem ayıplandı votka içtiler,
Ayakkabısızı, nalladı deprem.
Ne güzel rahattık işte, yatakta,
Rakibi tanımaz olduk atakta,
Belki son lokmadır, kalır yutakta,
Mutlu yaşantıyı, solladı deprem.
Hayalimde bile sallandım durdum,
Aklım başımda mı, yoklayıp vurdum,
Yarama zehiri özenle sardım,
Sırma saçlı başı, kelledi deprem.
Besmelesiz yutar olduk lokmayı,
Ayıp saydık ana, baba bakmayı,
Dursunî istemez tasma takmayı,
İnsanı birebir, telledi deprem.
12/04/2007
Dursun Yeşil
|