Birazdan Bütün Kızıllığını Yağdıracak Gece
Birazdan bütün kızıllığını yağdıracak üzerimize gece
Yol kenarlarına yığılacak bütün yalnızlıklar
Sessizlik kılık değiştirip
En korkunç yüzüyle dikilecek karşımda
Şiir yazmak isteyeceğim belki
Ancak tükenmiş olacak kalemim
Söz bitecek
Sükut karaborsa sarraf tezgahlarında
Gece bütün kızıllığını yağdırıyor üzerimize durmaksızın
Böyle zamanlarda ne yalnız oluşum geliyor aklımda
Ne biçare oluşum
Ölmek bile dokunmuyor adama
Bir daha şiir yazamamak kadar...
Ölmek bile dokunmuyor bu kadar
Bir daha aşık olamayacağını bilmek kadar...
Melih Coşkun
|