Birleşince Güzel Hayat
Parça parça vuruyorsun yüzüme
Yüzüme atom atom
Rengin süzülüyor boşlukta
Nefesin çarpıyor kalbime
Bölmeyin atomu
Renk birleşince güzel
Koku birleşince güzel
Hayat birleşince,
Birleşince güzel dünya
Sevgi tek başına
Yarım kalmış devrimler gibi
Ne olur yarım bırakmayın geceyi
Sabaha çıksın karartma altındaki çocuk
Yol tükensin hasret yetişsin sılaya
Ruhuma çarpıyor atomların
Bende yarım kalmış bir Demokritos
Sessizliğin gürültüsü ağrıtıyor başımı
İsyan var şakaklarımda
İsyan...
Düşünürken kan ter içinde bir beden
-Düşünmek zahmetli ve tehlikeli iş bu topraklarda-
Taş ve demir işçilerinin
Namuslu ter kokusu yayılıyor
Odanın duvarları arasında
Dolaşıyoruz boşlukta parça parça
Farklı yerlerde
Aynı yerlerden bakamadığımız için
Farklı görüyoruz her şeyi
Sen umursamazken bardakta kıpırtısız duran suyu
Ben fırtınasından bir gemiyi kurtarmaya çalışıyorum
Sen bakarken bulutların griliğine
Ben arkasındaki maviliği hayal ediyorum
Fark bu aramızdaki
İşte budur birleştirmek varken
Parça parça eden atomu
Azalıyoruz günden güne
Ruhlarımıza çarpmıyor artık ruhlarınız
Yüzümüze renkleriniz
Ellerimiz yok artık
Atom parça parça...
Ruh paramparça...
03 Şubat 2003
00: 17
Melih Coşkun
|