[GooD aNd EvıL]

*.-*.-'Hüzün Şiirlerim'*.-*.-
Nerden geldi aklıma şiir yazmak hiç bilmiyorum.
Ergenlik çağımın başlarında grup vitaminin uçuk parçalarını,
Daha sonrada ferdi tayfur dinlemeye başladım.
Dertliydimde ondanmı dinlerdim,
Yoksa dinlediğim içinmi dertlenirdim bilmiyorum.
Bildiğim birşey var oda kendimi arabeske çok kaptırdığımdı...

Ferdi Tayfur'un sevdiğim parçalarından alıntı yapardım.
Güzel sözlerini ajandama kaydeder kendim yazmış gibi sevinirdim.
O zamanlar ilk kız arkadaşım özlem vardı hayatımda,
Aslında pek hayatımda sayılmazdı ama
Sonuçta bir arkadaşlığımız vardı.
Beğendiğim, hoşuma giden bütün parça sözlerini ona verirdim,
Oda çok severdi.
O sevdikce ben yazar, ben yazdıkcada onun hoşuna giderdi...

Belli bir zaman sonra şarkılardan çaldığım sözler yetmedi duygularıma,
Ne beni ne de duygularımı ifade eden bir şarkı yoktu ve
Kafamı biraz yormaya başlamıştım.
İlk başlarda tek kıtalık şiirler yazıyordum.
Hatta o kadar abartmıştımki iki ajanda doldurmuştum.

Ve o günlerden bu yana hep şiir hep şiir hep şiir!
Benim anlatmak istediğim neydi ve
Kime yazdığımı dahi bilmiyorum.
Bazen kişiye özgü yazdıklarım oldu ama onlarda yerine teslim olmadı,
Şiir yazmak ağlamak olmuşken neden bile bile ağladığımı bilmiyorum.
Ben acaba şiirmi yazıyorum, yoksa gözyaşlarımımı siliyorum,
Yaşamak haram olmuşken, hayat manasını kaybetmişken,
Bu hüzün şiirleri beni nereye sürükler bilmiyorum...

Bilmiyorum bu çilenin adını bilmiyorum gülmeyi,
Birşeyler eksik içimde, bilmiyorum eksik olan nerenin neyi?
Şiirler bile artık beni ifade edemiyorken,
Bilmiyorum bu hüzün şiirleri hangi acınının arefesi........!

Kısaca toplamak gerekirse,
Onca şiir yazdığım halde bende birşeyler değişmiyorsa,
Ya ben çok dertli biriyim. Yada şiir yazdıkca dertlenen biriyim.
Kaderde ne varsa çekilir muhakkak,
Anlaşıldı bu böyle olmayacak, o zaman
Şiirlerde yere batsın!
Bu kadar hüzünlenen yüreğimde..........!
Onur Şevik