*.-*.-Ah Kulaklarım Ahh*.-*.-
Sahilde iki genç gördüm.
Biri güzeldi biri yakışıklı..
İkiside uzun boyluydu
İkiside hayat doluydu
İkiside yol yorgunuydu....!
Tanımıyordum onları ama
Birbirlerini sevdiklerinden emindim.
Çünkü bende sevmiştim bir zamanlar..
Sevmenin, sevilmenin ne demek olduğunu,
Gayet iyi anlıyorum...
Islak gözlerle bakıyorlardı birbirlerine
Merak ettim kulak misafiri oldum.
Kız ne yapalım diye sordu.
Evlenelimmi? dedi erkek ama
Kız bunu kabul etmedi..
Bu sefer erkek sordu, Ne yapalım?
Ayrılalım dedi kız..
Yakışıklı genç ağlayacak gibi oldu neredeyse.
Hala bir ümit var,
Sevenler ayrılmaz! ayrılmayalım dedi..
Kız tekrar sordu; Ne yapalım öyleyse?
Erkek; ayrılmayalım yeter
Ben seni uzaktanda severim dedi..
Biraz sustuktan sonra kız şu cevabı verdi..
Sana ümit vermek istemiyorum.
Başının çaresine bakmalısın...
Erkek içerleyerek dedi ki;
Hani ölüm olsa bile bizi ayıramazdı!
Hani biz birbirimizi çok seviyorduk!
Hani hiç ayrılmayacaktık!
Ne olursun. Öl de öleyim
Yeterki sen de
Yeter ki beni bırakıp gitme!
Kız; Ağlayarak şu cevabı verdi.
Yeter artık! yeter!
Bende seni seviyorum.
Seni senden daha çok istiyorum ama
Ben Evliyim...!
Bunu duyunca bende şok oldum.
İlerleyen konuşmalardan anladığım kadarıyla
Kız kendinden 14 yaş büyük biriyle evliymiş..
Ailesi, adam zengin olduğu için,
Dayak zoruyla evlendirmişler falan filan........
Buraya kadar tamam ama
Benim anlamadığım birşey var.
Neden yıkılmış hayallerinin üstüne
Bir başkasının hayatını yıktı ki!
Madem evlisin. Ne olursa olsun bunu yapmamalıydın
dedim içimden..
Bu konuşmalardan sonra onlarda kahroldu
Bende kahroldum.
Ama öğrendimki her söze kulak verilmezmiş.
Onlar el ele tutuşup gittiler yine ama
Acısı düştü içime,
Çıkar şimdi çıkarabilirsen...!
Onur Şevik
__________________
Buraya Kadarmış .. 
|