Acıya Uyumak
Acı gerçekle sevişen sevinci
Halin en körpe balığında tutuldu
Ezdiği tüm kaldırımlara acıdı
Devinirken kadınlığının sırtında
Ardan yana talebi yoktu
Yoksundu ömrü boyunca
Biliyordu da
Özürden peltekleşmiş dilinde
Sancılarına yüz aradı arsızca
Hüznü çağırmadı
Doğurdu doyumsuzca
Bu değildi gerçek
Öyle diledi kadın
Uyurken acısında
Uyanmamak arzusuyla
İçiyor, gülüyor
Dostlar, adı dost işte
Orada duruyor hala
Dönüp de okudukça
Kadehlerden kabarcıkları
Yalan nefesler hayatına kaldı
Sabahına bir iğne vurulur
Tesellisi yarına sağlık
Öyle demiş doktor
Doktorsuz ağısına
Panzehir merhemler
Zamandır
Zamana diliyor ekmeğini
Bandırırcasına acıya
Zamansız gerçeğini
18.02.06
Yasemin Sezer
__________________
Buraya Kadarmış .. 
|