Yaşıyormuyum neyim öfkeli,hırçın
Allahım
Değişmeyen zihniyet,anlaşılmaz ben
Dertlerim,omuzumda taşıdığım külfet
Çaresizlik edebiyatımızı duvarlar dinliyor
Çekilmiyor üztümüzdeki zulmet
Bakarken tebessümle göğe
Kurak toprakta açan güle
Susuz bırakmaz Allahım
Ekmeğiyle doyduğumuz babam
Daha niceleri beni anlamayan
Çiçeğe su koydum,ahmak değilim
Sulandıkça büyüyen yaprak değilim
Kuruyup giderim,öylemi?
Giderim bu diyarlardan
Ney dinlerim,dinlenirim
Saygısızlık edemem söz dilerim
Onlar sevdiğimi bilsin
Cahillik kinleri,affedilmeli
__________________
Buraya Kadarmış .. 
|