B i z, H e p i m i z
Kısırız, korkağız, sinmişiz işte.
Bir sıkımlık barut bile değil cesaretimiz.
Buruşmamış çarşaflara uyandığımızda her sabah,
İç geçirsekte; belli belirsiz
Böylesi bir susuzluğu, hak etmediğimizin
Farkında bile değiliz.
Gözümüzde kara bir bant,
Kahrolası burnumuz havalarda;
Teğet geçip giderken ömrümüz sevdalara
Savaşmadan yenilmiş bir durumda
Yerlerde sürünmedeyiz.
Ve; yasakların kıskacında can verirken nefsimiz
Acele yaşanıvermiş aşkların asla
Gerçek tutkularımızla örtüşmediğini
Dillendiremeden, çaresiz tükenmedeyiz.
Suskun bir soru işareti,
Yorgun bir ünlem gibi;
Noktadan iri, Virgülden küçük
Minicik ama kocaman bir hiç’iz
Tarifi olmayan bir yerlerde
Kaybolup gitmişiz.
Kolu kırık, kanadı kırık ve yüreksiz
Tutsağız kısacası
Görünmese de zincirlerimiz.
11/09/2003 çamlıca
Mine Özdemirtaş
__________________
Buraya Kadarmış .. 
|