KaVŞaK
artık gel deme bana
ben şimal rüzgarını çoktan geçtim
karayelin puruvasında dövünürüm.
Gel deme bana
yırtık kararlarımın güncesinde
sildim seni çaresizce
ellerimi yakarken yıllanmış cürüm
nasıl gelirim gülüm?
gelirsem
bir daha ve yeniden
çengele asarsın gelmişliğimi
kapı arkası tövbe tutmaz
eski tas eski hamam bilirim.
leblerinde kuruyan
yabancı lekelere
canlı canlı gömülürüm.
gel deme bana
zahmet etme
ben kendim de ölürüm.
Mine Özdemirtaş
__________________
Buraya Kadarmış .. 
|