[GooD aNd EvıL]

Af Yok Artık Sana Sevgili

Öyle güzel büyütmüştüm yüreğimde ki çiçeğini,
Sarıp sarmalamıştı sarmaşıklar aşkla bedenimi,
Her doğan güneş bir başka ısıtıyordu sevgimi,
Gitme dedim yine gittin sevgili,
Bir başka güzeldi günler seninle,
Bir başka güzeldi sevdam beklediğimde,
Uyma dedim yine uydun ellere,
Gittiğin gibi dönmeyeceksin geriye.



Ay küstü geceye, benim yüreğimse sevgisizliğe,
Yalnızlığı öyle içirdin ki doldu ciğerlerime,
Birden kara bulut oldun gölge ettin çevreme,
Git vefasız, git hayırsız, git insafsız,
Değermiydi ayrılığa, çektirdiğin çileye,
Sevseydin yürekten severdin,
Sevseydin ölümüne gelirdin,
Sen sevmedin sevgili, sen hiç sevmedin beni.



Benim için akıttığın gözyaşları nerede şimdi.
Yanımdayken bile hasrettin kalmadı gitti.
Aşıktın seviyordun hepsi öylesine bitti.
Sen aşkı da sevmeyi de bilmedin sevgili,
Sen neydin sen kimdin ben de unuttum şimdi.
Senin için akan gözyaşlarıma, yazıklar olsun,
Senin için çarpan yüreğime, yazıklar olsun.
Sevmeyi bilmeyen gönlüne yazıklar olsun sevgili.



Canındım cananındım sevdandım yüreğinde,
Yeni açmış goncaydım tükenmeyecekti gönlünde,
Bindin yelkenliye bıraktın sevgini gizlice,
Aşk iki kişiliktir sevgili, malolmaz tek kişiye,
Anlamadın bilmedin bilme de..
Alıştım sensizliğe, alıştım sevgisizliğe,
Yüreğim kor olsa da unutacağım ismini,
Zor olsa da sileceğim kalbimde ki sevgini.



Sevmeyi özümde büyütmüştüm seninle,
Kağıt gibi yakmıştım yüreğimi delicesine,
Oysa sen değmezmişin hiçbir sevgi kelimesine,
Sevmek mi o da ne diyeceğim bir gün geldiğinde,
Unutacağım seni sevgili, antdır yemindir sevgime,
Lanet okuyacağım belki de gittiğin güne,
Girmek istesen de yüreğime, dönsen de geriye,
Af yok artık sana sevgili, af yok bu sevgiye.

Menekşe Gülay