[GooD aNd EvıL]

Affettiğini Bir Kere Söylesen

bir tangoda buluşmuştu
ellerimiz,
vucutlarımız isyanlarda,
içimizde sevgimiz.
deli gibi çarpıyordu yüreklerimiz.
ne heyecandı o bebeğim,
kalbinin atışları delirtti beni,
tenin yaktı tenimi,
ah bu aşk, ah bu aşk,
ölmeden öldürdü şimdi.
kutuplarda buz tutmuş dudaklarım,
sıcaklığınla eridi bitti.
seni seviyorum gönlüm hep sen de.
sürgünde ki bitmeyen sevginle.
kelebekler gibi uçarken dansımızla,
mutluluk ise kollarında.
kadehlerde sunduğum aşkla,
çırpınıyor deli yüreğim sevdana.
aşkımız yaşayacak biz yaşadıkça.
günlerimi sana adadım sevgine,
dualarım ise hep seninle.
ıssız bir kumsalda olsam tek başıma,
ölsem de yine aşkın içimde.
bu hayat sensiz geçer mi birtanem,
sensizliği bile seninle yaşarım
ömrümce.
bir damla sevgiye muhtaçtı yüreğim,
sofrada yemek gibi sendin beklediğim,
özlemleri gönlümde barındıran sevgin,
seni görmeden yaşayabilir mi.
ikinci bahardı seninle süslenen,
görmediğim aşk, sevda da yeşeren,
seni öyle seviyorum ki
beni ben de unutturan sen,
başım da kavak yelleri estiren
yine sen.
affettiğini bir kere söylesen,
kalır mı yüreğimde gam, keder.

Menekşe Gülay