Dağları Mecnuna Verdi,
Beş yıldır dağları mecnuna verdi,
Bağrımı dağlayıp hep kana verdi,
Bakmazdı, gelmezdi ama severdi,
Karların tipiyle estiği vakit...
Tipide,soğukta etraf -ki kardı,
Göz göze gelince gene korkardı,
Bilmem ki içinde ne kini vardı,
Soğuğun iflahım kestiği vakit...
Defterler dolusu adını yazdım,
Sen sen diye esen deli rüzgardım,
Sevdiğini desen inan kızmazdım,
Elveda celladın astığı vakit...
Kırlarda adına çiçekler derdim,
Kuruttum,süsledim ama vermedim,
Demedi var Ali, ne de Mehmedim,
Yüzüme bakıp da sustuğu vakit...
Gürsoy Solmaz
__________________
Buraya Kadarmış .. 
|