An Doğdu
Bu gece,
Sensizliği toplarken,
Çığlık atmayı öğrendim.
Sorunlarım çığ gibi büyüdü.
Pabuçlarım, acıya küçük geldi.
İçimde ses odacıkları.
Bak işte,
Ayrılığın odasına çökmüşüm.
Beni karanlıkla zehirliyorlar.
Ruhumda açık bir deniz.
Dalgalarla sana tutunurken,
Umutlarım karaya vuruyor.
Bak işte,
Sevişmekle yıllar boşalıyor.
Utangaç bir güvercin,
Penceremizdeki yaşama sarılıyor.
Bugün,
Yalnızlığı tutarken,
Sana sarılmayı öğrendim.
Sevinçlerim yaşama kavuştu.
Yıllar dar gelmeye başladı.
Hangi rüzgarın içindeyiz?
Nereye doğru sürükleniyoruz?
Tüm sorular yetersiz kalıyor.
Şimdi aşk zamanı.
Gözlerindeki ayrılığı toplama anı.
Kudret Alkan
__________________
Buraya Kadarmış .. 
|