Bilmez
Benim âşüfte kadın sevdiğimi annem bile bilmez.
O güzel şûh’ta doğal şehveti âlem bile bilmez.
Sanem ister ki gözünden düşen âb, ebr ile uçsun
O kadar yükselecek katreyi şebnem bile bilmez.
Yere sarkan saçın okşandığı ülfet gecesinde
Heyecandan kırıtan kâkülü, perçem bile bilmez.
Kanı kaynar bulacaksın, günü geldikte firâkın
Bunu bir kalp yarasından süzülen demm bile bilmez.
Bu ketûm sırrını hiç kimseye fâş etme Fatin sen
Senin od derdini çoktan beri hem-dem bile bilmez.
Âşüfte = delicesine seven perişan kadın
Şûh = ne’şeli oynak kadın
Sanem = Put gibi güzel kadın
Âb = su, gözyaşı Ebr = bulut
Katre = damla Şebnem = çığ
Ülfet = alışma kaynaşma
Firâk = ayrılık Ketûm = gizli
Demm = kan Fâş = açığa vurma
Hem-dem = sıkı fıkı, can ciğer arkadaş
Feilâtün filâtün feilâtün feilâtün
. . / / . . / / . . / / . . / /
Mehmet Fatin Baki
__________________
Buraya Kadarmış ..
|