Anneciğim…
Bu hastalık öldürmez, üzülme anneciğim!
Hem daha askere gideceğim,
Ellerinden öpüp sana veda edeceğim!
Mürüvvetimi göreceksin, evleneceğim
Eşim anne derken sana sevineceğim!
Ağrılarıma aldırma,
Ağladığıma kanma,
Vazomdaki gülden daha güzelsin anneciğim
Bağırdığıma yanma!
Varsay ki, gece korkmuşum…
Başımı omzuna koymuşum!
Gözyaşlarına dayanamayıp,
Sevginle yeniden doğmuşum!
Ninni sesine benzer fısıldarken anneciğim,
Uykuyla yatağıma konmuşum…
Ne olur yanımdan git anneciğim,
Senin halin ağrımdan beter zindan,
Gündüz gözyaşından gece kahrından
Anlar geçmiyor etti bin perişan…
Ah… Deliniyor böğürlerim,
Her an ağrımla sözlenirim!
Galiba askerlik te, evlilik te,
Acımın içinde ölecek anneciğim…
Affet beni anneciğim,
Üzerim seni yaşarken felaketimi…
Umutlarım senin yüreğini terletti,
Ecel provası canımı mahvetti!
Git ne olur… Git yanımdan!
Git anneciğim…
Safet Kuramaz
__________________
Buraya Kadarmış .. 
|