Bataklık Çekmeden…
Tartışalım yalnızlığımı,
Karşımdan görünen ıssızlığımı…
Eğer yansıtırsa ayna zahiri görüntü,
Kim eleştirebilir başsızlığımı…
Bakanda,
Bakılanda,
Su gibi akıyor…
Her bıraktığı yerde su başka, başka doğar dürtü!
Aynı sohbet gidiyor dönüyor, yok şaşıran!
Eleştiri boşuna, yok barışan!
Hele dokunsun, hele olsun karışan
Sadece yaşatıyor gerçek üzüntü…
Bakınca iyimser olmalı,
İyi huylar mutlaka var, bulmalı…
Belki sabır, belki saç baş yolmalı!
Yoksa yalnızlık denen illet olacak kefen-örtü…
Hep ben mi demek geliyor birden,
Hani egom ayağa kalkıp silkinirken,
Masum sözlerime ihanet dirilirken!
Kızgın lavlar, gurur, olur yüreğime duvar-tortu…
Yumruklar sıkılıyor,
Küfürler saçılıyor,
Bir dost daha rahmetli, ölüyor…
İçine çekiyor yalnızlık yurdumu!
Ne olacak halim böyle sevgisiz?
Mağaramda daralıyorum ezgisiz…
Haydi, kafaya takma kal kalabilirsen kaygısız!
Bulabilir miyim yeniden huzur lordumu?
Öğüt verme canım ya, sen örnek ol!
Yaşasın sözün, sahnende bol bol!
İnsana miras mı yalnızlık, tabu değil ya bu yol…
Değiştirmeliyim oynadığım kortumu!
Bataklık çekmeden,
Karanlık çökmeden,
Yarenlik çıkmadan,
Acele et bahtım, iyice sarmadan derdi...
Safet Kuramaz
__________________
Buraya Kadarmış .. 
|