Dönemem…
İstanbul’a geldim, kaybettim
İzlerini...
Yeni cami avlusunda, izledim
Geçmişimi...
Onca insanın içinde besteledim,
Sensizliğimi...
Her şeyde vardır hayır, frenledim
Nefsimi…
Yedim, içtim... Kaçtım soğuk nemden!
İnsan selinden,
Telaş yelinden,
Denize daldım boğazda, hayatın ezberinden
Kederlere büründüm!
Düş yollarıma, düş sokaklarıma…
Yalnızlığın hüznüm, düş kollarıma!
Son vapur kalkıyor şimdi Kadıköy’den,
Düşeceksen düş, düş oturağıma!
Ne olur… Yaşam-ölüm arasında bırakma!
El salladım senden başka her şeye,
Gözyaşım muson yağmuruyla yarıştı…
İnandı âşık yüreğim artık gelmeyeceğine,
Soğuk, matem havasında acı vermekteydi!
Yunus’un duası sigara dumanıma karıştı,
Meçhule gitmek doldurdu yalnızlığımı,
Film şeridinde izlerken senli anılarımı,
Dönemem asla, artık… Çıldırsam da geriye!
Gelecek varsa, hayatı anlamak değil
Anı yaşamak istiyorum, şu günden!
Uzak kalsın yüreğim üzenden…
Sahiplenmek ne haddime, nefsim sefil
Haberini aldım her şeyin ölümünden!
Safet Kuramaz
__________________
Buraya Kadarmış .. 
|