Düşününce…
Her insan gibi düşününce geçmişimi,
Hep olacakların peşinde anladım,
Tükenmiş anlarım…
Kaplumbağa zırhına bürünür ahlarım,
Deve kuşu gibi kafamı gömer kuma ağlarım!
Neden sevgilimin bilemedim kıymetini,
Gül gibi soldurdum yaşattım her eziyeti,
İlk kır sardı sonbaharda saçımı…
Dün gördüm aynada aczi yetimi!
Çetin kavgalar var içimdeki bende,
En çok hayallerim üzer oturduğum divanda,
Zoraki bir tebessüm doğar okunan ezanla…
Seccadeye sığar ağıtlarım dökerim açlığımı!
Kurumuş buket güller bakar acı-acı,
Duvardaki resimler görünür yabancı,
Halıda toz toprak birikmiş dert haracı,
Alır sanki içimde kaybettiğim onur tacımı…
Dışarıda çocuklar oyun oynuyor,
Güneş sıcacık tenime dokunuyor,
Nefesim havanın ahengine kanıyor
Eyleyen heveslerime bırakır seçimi!
Ölüm beklemekle gelmiyor,
Yaşamıma mana salmıyor,
Dünya yalanda olsa onsuz olmuyor
Tuz yemeye mahkûm ettim bugün, inatçı keçimi!
Safet Kuramaz
__________________
Buraya Kadarmış ..
|