Hicretim...
Asırlar birden geriler
Orman cahilce çölleşir
Deve sahibi güzeldir
Nur’unu tanır hicretim...
Öğretilen modelleşir
Ezber öz ruha dönüşür
Nefes kalp ile söyleşir
Resul evinde-haramda
Sahabeden son gölgeler
Kimisi derin uykuda
Kimi cepten konuşmakta
Kimi kur’an okumakta...
Bu şekillerde özlemler
Ninnisiyle güldürmekte
Uysallaşırım kundakta...
Safet Kuramaz
__________________
Buraya Kadarmış .. 
|