[GooD aNd EvıL]

Peygamber(SAV) 'e Mektup...

Bismillahirrahmanirrahim,

Selamun Aleykum ya resulallah,

Ne kadar hayırla yad etsem seni kelimler yetmiyor aczimden. “Oku..” diye öğrenmeye başladığın ve 23 yılda bitirdiğin Kur’an’ı okumaktan, yazmaktan ve yaşamaktan aciziz. Hangi dilden yazılırsa yazılsın elbette okuyan çok o yüce kitabı ama senin gibi yaşayan yok...Yok!

Ülkemde kutlu doğum haftası düzenleniyor. Seni oyunlarla, ilahilerle, seminerlerle ve konferanslarla anıyoruz... Sanki ölen birini yad eder gibi! Bir iki damla gözyaşı, gözlerimizde kabrin şekilleniyor. Salavat-şerife okuyarak ruhuna gönderme yarışı cabası... Ancak, bir kulun olan hoca misali iman gölüne atılan maya gibi bu anışlar, tesir etmiyor....sünnetlerin yaşanmıyor!

Selam veriyorum meclise, hoş konuşuyoruz... Ayrıldıktan sonra hakkımda yakıştırılmayan kötülük kalmıyor! Dost arıyorum ki aldığım nefes gibi ciğerlerimi tazelesin, cilalasın diyorum... yüzlerin haddi hesabı yok.... İkiden başlıyor, binlerce! Alıp başımı dağlara çıkmak istiyorum bazen! Ama islam insanlara geldi dağlara taşlara değil ki...

Bir ismin emindi... her sözüne inanılır, ne kadar kötülük yapsalar affediciydin. Etrafımda emin insanlar arıyorum. Liderler arıyorum. Her başımıza geçen ağzı laf yapıyor ama bizlerde düzelme olacak halleri göremiyoruz. Dili başka yaşayışı başka... Her yaptığı bize dokunuyor, bizi karalıyor...

Sen Beyt’ül Mal’dan kendi ailene yada şahsına hiçbir şey vermezdin. Hatta çok sevdiğin Fatma Anamız(RA) “ sevgili babacığım, Beyt’ül Mal’da cariyeler var. Akşama kadar işlerimde çok yoruluyorum. Onlardan bir kaçını verde rahatlayayım.” Dediğinde, devletin malı, herkesin hakkı var diye vermemiştin. Şimdi gel de gör ki, her bahaneyle kaşık kaşık alıyorlar hanelerine... Onlar hakkında konuşulmayan gün yok.

PKK diye doğu insanıyla kandırılmış bir terör var... Her gün masum çocuklar ölüyor. Onlar ölürken, artistler, dansözler, mankenler, futbolcular paraya para demiyorlar. Üstelik en saygıdeğer insan oldular. Onlar seninde mesleğin olan çobanlığı bile aşağılıyorlar, oylarımız aynı olamaz diyorlar!

Her makama gelen, adam kayırma usulü ile geliyor. İşin ehline yönetici atanmıyor. Atananda, ne şeref, ne yüz, nede sahabe duruşu var. İki gün sonra, eşini boşayıp sekreterini aldı veya şu rüşvete karıştı diye haklarında yazılar çıkıyor...

Kime derdimizi anlatsak nasihat veriyor. Kendisinde olmayan ahlakın yaşanması gerektiğini savunuyor. Zaten o ahlak varsa, onunla kim ilgileniyor ki... Sokaklarda sigara içenler, çöpçülerin el arabasında onlarca bira şişeleri, hep benim olsun diye yarışan, kuyruğun önüne geçen insanlar....

Büyük depremler oluyor, yağmur yağmıyor, yazın ormanlar yanıyor, yer altında saklı hazineler çıkmıyor, her televizyon kanalında piyango usulü paralar dağıtılıyor, kimse çalışmak istemiyor, çalışanda hemen emekli olup, keyif düşünüyor. Her insanı eğlence düşkünlüğü sardı, ömürle sağlanan zamanı boşa harcamak için yarışıyorlar... ******* bile müzik eşliğinde zina partileri yeri oldu... Bunun için ithal kadınlar geliyor, kızlarımız kirletiliyor.

Zengin zekat vermiyor. Sadaka unutuldu. Bankalar kredi adı altında faiz veriyor. Herkes rahatlığı seçiyor kredi alıyor. sorsak birine, param yok başka nasıl ev alabilirim ki diyor. biraz daha zorlansa, Allah affeder gibi acı yanıt veriyor. su gibi faiz içiliyor!

Seni anlamak için çaba göstermiyorlar. Yaşadıklarının manevi havası verilmeyince, annesini öldüren, ailesini yok eden islah olmayacak nesiller ortaya çıkıyor. Biz çocuklarımıza örnek olmak yerine onlar doğruyu yaşasınlar diye eğitim veriyoruz. Onlardan kopuyoruz. Büyüdükçe tanımıyoruz. Biz düzelmedikçe onlar düzelir mi?

Ne komşuluk, ne dostluk, ne samimiyet, ne kendine layık olanı karşısında da isteyen, her şeyi madde ile ölçen ve bu çerçevede mal edinmek, ün, şöhret kazanmak peşinde dünyalık yaşayan...hani yaşlandığında ölümü görüp de ibadet yapılmalı diyen bir toplum oluverdik!

Ya Resulallah, bunları yazarken bile mahçubum. Ne yapabilirim diye düşünüyorum. Ben senin sünnetini yaşamak istiyorum ama tek başına yaşanmıyor, anlatsam burun kıvrılıyor yada sende nereden çıktın gibi bakılıyor. Ancak, ümidimi kaybetmedim. Israr ediyorum. Senin yüzün suyun hürmetine Mevla’m bize yaşamayı nasip eder inşallah! Senin hayırlı duana muhtacız...sen ölmedin, yaşıyorsun içimizde! Senin beğendiğin bir toplum olmamız için dua et bize ya resulallah! Yoksa halimiz nice olur!

Veysel Karani gibi hissediyorum kendimi. O seni dünya da yaşarken görmedi bizde görmedik. Ancak hırkanı giydi! Sende bize duanı gönder ya resulallah! Yoksa bu gidişimizin sonu, eyvah....

her gördüğüm izde yeniden mektup yazasım geliyor. küçük çocukları taciz edenler, öz babasından yedi çocuk doğuranlar...cinsellik, hırsızlık, azgınlık...her yerde boy gösteriyor. ağlamak istiyorum gözlerim kurudu, gök yüzündeki bulutlar gibi...yapmalı bir şeyler, yapılmalı...ama nasıl?

Ya resullah (sav) , bir cuma daha geçti...yine havada kararan bulutlar, dökülmeyen yağmur damlaları...sıcak içine sinmiş soğuk...hastalığa bahane bekliyor. enflasyon tsunamisnden söz ediyor birisi...marmara denizinde büyük deprem söylentileri...hep felaket konuşur olduk. hep kötülüğü manşete taşır olduk...şöyle çevreme bakıyorum, bolluk ve azgınlık içindeyiz. bu başımıza gelenler boşuna değil, maalesef anlıyorım ki hal böyle...sana şikayetten başka bir şey yazamıyorum. yazmak isterdim...başarıları, güzellikleri ama bir türlü olmuyor. hani kardeşlik ki, nerede saklanır ki seni sevenler? beni onları görmemeye iten bu cehalet gözlüğüde neyin nesi..kırıyorum yeniden yerine geliyor! ne olur bize dua et ya resullah! sohbetinde bulunmadık, mübarek duana ortak olalım ne olur...ne olur!

Ve aleykum selam ve rahmetullahi ve berekatuhu.

Safet Kuramaz