Bu Gün
2006 Martın 8’i, sabah saat 8.
Kadın olduğumun bilincinde ve insan olduğumun farkındalığında yazıyorum.
Ne güzeldir kadın olmak bilir misiniz? Küçücük kızken biz minicik bebeklerimizle oynarız.Hep annemizin rujunda ve ojelerindedir aklımız.Hep yemek yapmak isteriz annemiz gibi, elimize tozbezini alır onun gibi temizlik yapmaya calışırız.Hatta lavabolara tırmanır bulaşıkları yıkamak için bütün evi batırırız.
En büyük aşkımız babamızdır,onu annemize bile bırakmayız hep bizimle olsun isteriz.Çünki küçük bir kadının iç güdüselliğinin gelişmesidir bu davranışlarımız.
Okul başlar, erkek çocukların cirit atmasında ve tacizinde saldırganlıklarında ilk sindirme harekatıdır karşılaştığımız.Dehşetle susar ve sonra gardını küçük boyutlarda almaya başlar kız çocukları. Çünkü bu ülkedeki erkek çocukları savaşmalı, bu ülkedeki erkek çocukları okula gitmeden, güzel kadınlara ‘fıstık’ demeyi öğrenmeli(yüzüne değil arkasından) , hatta en önemli şeyin hayatında elde eden cinsiyeti olduğu belletilmelidir.Erkekliğin şanındandır bu.Mesela Kamyon sever erkek çocukları, büyük ve korkunçtur kamyonlar gerçek hayatta ezer geçer.Gene onun hakimiyetinde dünyalar kurulacaktır, yollardan ölümler geçer…
Çocuk erkek olmakta zordur bu ülkede,tatminsiz anaların erkek çocukları hep mühim adam olmalıdırlar.Hatta babalarının yerini doldurmalıdırlar. Kızlarsa analarının mutsuzluğunu yaşamamalıdırlar, adamların nasıl idare edileceği öğretilir mahalle mekteplerinde.
Babalar herhalukarda kızlar veya oğlanlar olarak ayırırlar genelde cocuklarını. Erkekleri erkekler yetiştirir, kızları anneler, çatışmalar başlar genç insanlarda.
Klonlanmış benliklerini görmek ister ebeveynlercocuklarında.Bu bir tacizdir aslında, özgür iradeye vurulan.Bastırılmış cinselliktir bu karşı cinse. Diş bileme bilinçaltıdır bilinçsizce bize öğretilen.
Neyiz biz kadın mıyız şimdi veya erkek olsak ne fark eder.
Biz bu koşulların farkında olmadan büyüdüğümüzde ne gelinciğiz ne de aşk kadını. Ne iyi bir anne ne de iyi bir sevgili.
Bir yalnızlık türküsüne takılmış giden gemileriz hepimiz. Kadın ve erkek olarak.Mutsuz ve yalnızız kalabalıklarda bile.
İçimizde sadece kendi gemilerimize toplayabildiğimiz kırıntı mutluluklarımız ve daha çok acılarımızla yaşarız.
Oysa insan olmak için elmanın yarısı olmak gerekli bunu biliyoruz.Kadın ve erkek olarak.
Ama adem elmayı ısırıp cennetten kovularak kadının verdiği zararla yaşıyorsa bilinç altında, ve tacizinin altında nice hayvanca duygularla aşkı öldürülüyorsa
kadınlar gününü kutlamak bize bir armağan mı oluyor sizce?
Kadınla erkeğin duygularıyla ve bedenleriyle birlikte ürettikleri beraberlik, sevgi, aşk ve paylaşım bir ahenktir yaşamımızda oysa.
Mutluluk bu ahengin akort tutması değil midir sizce?
Ve öğrenmemiz gereken ve öğretmemiz gereken çocuklarımıza bu ahenk değil midir?
Kadınlar iş hayatında var.Ve enerjilerini iki misli harcayarak.
Kadınlar edebiyatta var. Duygularını özgürce ifade ederek.
Kadınlar politikada yok bu ülkede. Saçma sapan polimikler ve verimsiz
menfaatlere dayalı çıkarlar ve kavgala yüzünden.
Kadınlar yaratır, fiziken onlara biçilen roldür bu hayatta. Doğururuz biz.Herzaman geleceğe umutlu geçmişten ders alır ve yaratırız.
Kadınlar aşıktır. Hep onları anlayan bir erkeğin kollarında.
Kadınlar güzeldir onların ruhlarını besleyen adamlarla.
Kadınlar mücadelecidir sabırla dayanırlar.
Kadınlar kanser olduklarında çocukları ve kocaları için yaşarlar.
Kadınlar dikkatlidir çünkü bir işi bir kere yapmak isterler.
Kadınlar sevgilidir gözlerinden anlarlar ve acırlar karşılarındaki erkeklere avuturlar.
Kadınların gözü karadır. Aldatmazlar özgür yaşarlar sevgilerini açta kalsalar.
Kadınlar hep verirler ama artık yeter dediklerinde dünyayı durdururlar.Kendileri yok olmuştur çünkü. Ve terkederler yaşadıkları galaksiyi.
Kadınlar başka gezegendendirler. Erkekler başka gezegenden,ama aynı güneşin etrafında döndüklerinin farkındadırlar.
Kadınlara dokunmak lazımdır. Tecavüz etmek değil.
Kadınları sevmek lazımdır faydalanmak lazım değil.
Kadınlar hayır diyorlarsa hor görülmesinler, varolmazlarsa haller nice olur.
Bugün kadınlar günü.
Ben bir kadınım ve de insan.
Desturum sevgi ve insanlık, yürüdüğüm yol barış, etrafında papatyalar ve güller var yolumun ve umut
Ben sizler için yetiştirdim bu çiçekleri sizlere dağıtıyorum kadınlar ve erkekler olarak…
Bence çiçek verin kadınlara beyler, yeterince soldu kadınlar ve yalnızsınız sizde
BU ÇİÇEKLER SAKSIDA OLSUN Kİ SULANDIĞINDA BÜYÜSÜNLER.
BU GÜN HER GÜN OLSUN
AŞK VE SEVGİ SİZLERLE OLSUN
NEVİN KALAFATOĞLU
Nevin Kalafatoğlu
__________________
Buraya Kadarmış .. 
|