...Büyük Söz*...
—Aydın Afacan’a
sessizce kanayan gülünüzü dinledim
engin bir hayale dönüşmüştü renginiz
kum lehçesiyle gök küreden ağan dillerin
çölüne değmiştiniz
____yanıyordu elleriniz
sormayın sakın ”hangiyim” diye
bilmiyor olmak
ne eksiltir menevişlerinizden!
ki kırılgan tebessümüyle bir papirüs esintisi
koşarak geçip gidiyor böyle izlerinizden
akmayan yaşlar gördüm gözlerinizde
titriyorlardı
__ıssızlığa gizlemiştiniz
çölü geçtik dağı deldik
____düşe döktük döküldük
yabanıl bir şehr-ayinde ıtırlı sözünüze geldik
haykırır sezgiler Haşim’i aşk tutan ey!
tanır onlar
bilirler ruh dervişlerini
dönerek vardık huzuruna bakir harflerin
coşarak
şiire uçuşan ak tennurenize geldik
sözünüz çünkü büyüktü sizin…
(*) Sn. Aydın Afacan’ın şiir sözcüklerinden kurgulanmıştır…
(18 Mart – 8 Nisan 2006)
Naime Erlaçin
__________________
Buraya Kadarmış .. 
|