...Kaotik Tortu...
inkar edildi
geçmişe nakşolmuş kadim sırlar
inkar edildik biz
serdengeçti bir dolu an’ın şimdi
mağrur suskunluğudur son hükümran
“öteki”liğini haykırır duygu seli
vurdumduymaz bir nankörlüğün
zarfını mühürler çığlık çığlığa
:
hayata dair kesin ikrarın
-adlarımızı aradık bulanık sularda
susmadı hiç isimsiz kalabalık…
uzaklar sonsuza ağıt
acıyla çözüldü şifresi isyanın
ruhun şir’i pençesidir
tekilliğine ağlayan kaotik özne
ve sorar sahipsizlik
:
hangi duruştan kaldı bu tortu
eskitemediğimiz hangi yüzünden zamanın?
(7 Ocak 2006)
Naime Erlaçin
__________________
Buraya Kadarmış .. 
|