...Manastır Sarısı Yolculuk…
kedili kaldırımlarımız var şimdi
çöp bidonlarına komşu
:
evler ıssız ve boş
it enikleri kayıp
vuruldular
olsalardı
ne güzel alırlardı kokumuzu!
sahipsiz kent çukurlarına sığınmış
adsız çığlıklara şefaatini sunan geçitler
gücenik kentlerde el ele tutuşmuşluğumuz
taşlara mıh gibi vurulan yalnızlığa anlatırdı ah!
ki kan kızılından yadigar soylu bir dövmedir mirasımız
duyulurdu insan sesi
şurada düşüp kalsak diyorum
mesela bir çentik atılsa adlarımıza
yok kimse başucumuzda dikilecek
kimse yok!
manastır sarısı bu yolculuğu
ruhunda leke bırakan sam yeline bağırtıyla anlatacak
akkorların potasında külrengine dönüşmüş
salt aşkla beslenen
lakin biteviye can çekişen kadın ile ademoğlunu
bir köpeğimiz olsaydı hiç değilse
birisi h a t ı r l a t m a l ı diyorum anla!
isterse havlayarak canhıraş arkamızdan
birisi!
düşen kalenin taş duvarlarına yürek isi gibi sinmiş
indigo mavisi aşkın ölümsüz kokusunu
(28 Mayıs 2005)
Naime Erlaçin
__________________
Buraya Kadarmış .. 
|