...Miras...
bir bilgeden miras kalan çağrışımlar getirdim bak
son emre kadar al emanetini!
kapısına göm gönül çadırının
dinlesin ölülerimiz ve aşk ve ayrılık
kül bir renkte
uzlete rücu eden dağ ateşleri niyetine
sor
bir daha sor!
yeterince verilmedi mi acının hesabı
ketumiyetimizde gizlenen bu ertelenme niye
ademoğlu yokmuş gibi dünyada
birbirine benziyor bütün haritalar
taş ve kumun insafına teslim
mahsur kaldılar yol tozunda
‘yaşanmamış’tan bir damgadır yalnızlıkları
bunca gecikme arasında anlamı ne
yüzümüze düşen karanlığa bıçak çekmenin
hangi eylem
hangi kör dövüş korur bizi bizden
varis tayin edildik zorlu bir aklanmaya
dağdan kükreyen o sesi dinle!
(30 Kasım 2005)
Naime Erlaçin
__________________
Buraya Kadarmış .. 
|