...Şikayetname 24 / Ain Sof’a Son Çıkış...
ne söylendi yazıldıysa taşa
geri alındı
tarumar yanına bağışlandı ejderin
rüzgar esti bir yol
rahmet közü biçti
geri döndü hikaye Mu’ya
en son
delirmiş bir kandı toprağı kışkırtan
gülden diken çalan merhaba
çamura bulandı
…uyku bilmez kahin
iz sürer geceleyin rutubetli gözleriyle
kudurmuş bir at sırtında
zamanı tütsüler rüzgar sipahisi
ayarsız takvimlerin göğüs ağrısında
söz keser
üçüncü göz ateşiyle sancılı bir veda’ya...
böyle mağrur verildi yol izni Mu’ya
var’ı yok’a saydırmadı bilici
bağrındaki dövmeyle mühürlendi muska
böyle bir ayinle bağışlandı
zemzem sarnıcının sır dolabına
:
yarın çok geç olacak sin-i-ba!
kireç boyalı ruha canhıraş bir sesleniş bu
____annu-ba tecellisi____
öz'ü içinde gizleyen ölümsüz Ra’ya
ain sof’a son çıkış!
geri dönüş Mu’ya…
…….......
(15 Aralık 2005) – 'Şikayetname' Dosyasından…
***ain: hiçlik
sin-i-ba: öz’ü temsil eder
annu-ba: sevgiyi aktive eden sembol
ain sof: sonsuzluk
Naime Erlaçin
__________________
Buraya Kadarmış .. 
|