Jilet
söz kargaya
kış bahara düşermiş
mecusi ateşi demek ki dağlara
sarmaya görsün yüreği kuşku
dingin limanlara alabora yazgılar iner
yılandan sinsi olmalıydı oysa uyku!
bihaber kaldıysak kuytu yuvamızda
gulyabanilerce büyüdü kem gözler üçüncü şahıslarda
sessiz yankısında münzevinin derinleşsin diye nazar
sırı keskinleştiriyor aynalar
“kaybetmek kazanmaktır” diyor bir ses
“hiçbir şey göründüğü gibi değil...”
hoş bir ıslık bırakılır kapına bazen
idam çığlığında yalancı yarenliğin
tacirler insan kılığında, işgüzar!
hem tatlı hem acı söylerdi dost
ince bir ders var bize Brutus’tan
:
bırak yol tutsun bilinç
mayalansın dillerin
mutlak galibidir muhkem surlar
soysuz külli cenklerin
hikaye bu ya
dostluğun yordamıyla sonu hayrola!
keskindir aynadaki sır jilet gibi
(10 Mayıs 2004)
Naime Erlaçin
__________________
Buraya Kadarmış .. 
|